To jest film dokumentalny o życiu Romana Polańskiego. Praktycznie jest wywiadem z Polańskim. Przez większą część filmu Polański odpowiada na pytania swojego wieloletniego przyjaciela, Andrew Braunsberga. Oglądając ten film ma się jednak wielokrotnie wrażenie, że to nie dokument, a sensacja. To niemożliwe, by życie jednego człowieka wciągało jak niesamowicie sensacyjny film. Ilość tragedii, którą przeżył w życiu Polański jest ogromna. Jak sam twierdzi, jego życie to duże amplitudy – albo wielkie szczęście, albo wielka tragedia.

„Rzeź” jest filmową adaptacją sztuki „God of Carnage”. Całość akcji filmu odbywa się w jednym pokoju. I to niesłychane, ile w tym pokoju się dzieje. Będzie trochę spoilerów, więc jeśli nie chcecie kompletnie nic wiedzieć o tym filmie, zanim go obejrzycie, nie czytajcie dalej. Fabuła jest prosta, dwóch kolegów z klasy pobiło się w parku, rodzice spotykają się, żeby spisać wspólne stanowisko dla ubezpieczalni. I są mili, grzeczni, jedni poczuwają się do winy, drudzy nie mają pretensji. Wprawdzie w pisanym teście jest jedno sporne słowo, ale szybko znajdują bezsporny zamiennik. I już prawie wszystko ustalili i prawie wychodzą. I to jest właśnie to „prawie, które robi różnicę”.