Piekarnio-kawiarnie to miejsca, których ostatnio w Warszawie coraz więcej. Kilka dni temu otworzyła się maleńka Café du Monde na Alejach Jerozolimskich, tuż przy restauracji Grand Kredens. Miejsce oferuje świeże pieczywo, ciasta, różne rodzaje kawy, a także drobne przekąski – sałatki, kanapki i tosty.
O Śniadaniowni pisali już wszyscy. W związku z tym, w tym rewelacyjnym miejscu na Mokotowie, koncentrującym się przede wszystkim na śniadaniach, brakuje miejsc. Jeśli chcecie się tu wybrać w weekend, warto wcześniej zarezerwować stolik lub przyjść późno. W sobotę najzwyczajniej odbiłam się od drzwi, a właściwie drzwi były otwarte, ale nie można było już nigdzie usiąść. Gdzie ostatecznie wylądowałam na śniadaniu, opowiem Wam, kiedy będę w klimacie marudzącym. Do Śniadaniowni, jako osoba wytrwała, wróciłam w niedzielę. I było to późne śniadanie.
Kawiarnia Poranna to małe, niezwykle przyjemne miejsce na śniadanie w Warszawie. Działa na zasadach mocno luźnych, ale klienci są w centrum uwagi. Podaje pyszne kanapki, świeże soki, dobre kawy. Ma też w ofercie ciastka. W tygodniu można też zjeść zupę dnia.
Maleńkie prześliczne miejsce na warszawskim Wilanowie. Na ścianach małe zdjęcia i ogromne obrazy z różnymi odsłonami paryskiej ulicy. W głośnikach francuska muzyka. Małe okrągłe stoliki, wygodne krzesełka. Ciepłe kolory lamp i urocze pięterko, na którym się lokuję w poszukiwaniu odrobiny miejsca. Niedziela. Mnóstwo ludzi.
Dzisiejsze śniadanie potraktowałam spontanicznie. Pomysł był krótki – rzucam rano okiem na Facebooka i kto się najsmaczniej zaprezentuje – tam jadę. Konkurencja była mocna, ale Bułkę przez bibułkę wystawiło do niej zjawiskowo wyglądającego Bajgla z jajkiem i boczkiem. Po 30 minutach byłam już na Puławskiej.
Wczorajszy wieczór spędziłam z przyjaciółką, która właśnie odwiedzała Warszawę. Zwykle mam problem, co zaproponować osobom przyjezdnym, wiem, że stolica z zewnątrz wygląda zupełnie inaczej niż jeśli się tu mieszka. Latem mam tendencje do zabierania ludzi na Nowy Świat, na którym tłumy i knajpki i sklepy przypominają najpiękniejsze stolice europejskie. Problem z Nowym Światem polega jednak na tym, że nie ma tam nic do jedzenia. Oferta restauracji jest nastawiona prawie wyłącznie na turystów – czyli zjedzą raz i więcej nie wrócą, nie ma więc się co przejmować.
Charlotte to takie małe miejsce na placu Zbawiciela. Takie małe, a wszyscy wiedzą, że jest. Takie małe, a takie modne. Jestem chyba – parafrazując Facebookowe „bądź pierwszym znajomym, który to lubi” – ostatnim znajomym, który to lubi. Charlotte już wszyscy lubili od dawna. Polubiłam i ja.
